Sunday 30 September 2012
Lasta intervjuo de la registrado
Je la unua tago post la registrado, Gijom babilis kun JoMo pri la rezulto kiel konkludo de la serio de intervjuoj. Ĝi estas ludata en Muzaiko hodiaŭ aŭ vi ankaŭ povas aŭskulti ĝin ĉi tie nun.
Thursday 27 September 2012
Intervjuo de la 6a tago
Jen la intervjuo kiun ni faris por Muzaiko je la fino de la sesa tago.
Ĉi tiu estas la lasta intervjuo de mi sed ankoraŭ restas unu kiun Gijom kaj JoMo faris post la registrado. Mi estas muntanta ĝin nun do ĝi aperos ĉi tie baldaŭ.
Monday 24 September 2012
Intervjuo de la 5a tago
Jen la intervjuo kiun ni faris por Muzaiko je la fino de la kvina tago.
Mi pardonpetas pro la sono de la muŝo en la mezo de la intervjuo. Se oni aŭskultas per orelaŭskultiloj, vere ŝajnas ke muŝo ĵus flugis tra onia kapo!
Sunday 23 September 2012
Paniko de la lasta tago
Hodiaŭ estas la lasta tago en la studio almenaŭ por mi ĉar mi havas frumatenan flugon ree al Londono morgaŭ. Gijom restos en la studio ĝis la vespero kaj poste li denove gastos ĉe JoMo. Li restos en Tuluzo iom pli longe ĉar merkredon li faros koncerton tie.
Gijom sukcese finregistris ĉion kion li volis kaj eĉ pli ol ni atendis. Tamen ni ne havas festeman humoron hodiaŭ ĉar la planoj por la lastaj tagoj ekiĝas krizo. Ni ne atendis ke miksumado postulus tiom da tempo kiom ĝi ja uzas kaj nun ŝajnas ke estos iom da streĉo por fini ĝin antaŭ la fino de la semajno. La soninĝeniero bezonas pli-malpli po 2 horoj por ĉiu peco kaj nur duono da la laboro jam estas farita. Ŝajnas nun iom naive ke ni antaŭe pensis ke ni eĉ povus fini la mastrumadon ĉi semajnfine.
Do tio signifas ke ni devas denove kolekti monon por okazigi la mastrumadon. Mi iom senpaciencas pri fine havi la albumon kaj nun oni devas atendi dum nekonate longa tempo.
La unuan tagon kiam ni alvenis en la studion, Gijom klarigis al la skipo ke mi devos flugi hodiaŭ. Ĉar ili estas tre afablaj kaj helpemaj, la soninĝeniero proponis ŝofori min al la flughaveno. Tio ne ŝajnis kiel malbona ideo tiam sed nun ke li estas iom pli premita ĝi ŝajnas kiel stulta malŝparo de tempo. Tamen ni ja estas en la mezo de la kamparo kaj estas neniu alia maniero por iri la Tuluzo krom taksio kiu ŝajne kostus €300. Nun evidentiĝas ke Gijom kaj mi estas tute ne sufiĉe organizemaj!
Krom tio, la semajno estis tre bona aventuro por mi kaj mi tre ĝuis ĝin. Ĝi malkovris al mi tute nekonatan mondon de muziko, mi havis multe da ŝancoj (eĉ devigoj!) por ekzerci mian francan kaj mi eĉ lernis mem iom pri kiel munti dum mi laboris pri la intervjuoj por Muzaiko. Mi uzas programon kiu ŝajne iom similas al la programo kiun la soninĝeniero uzas do ofte okazis ke vidante lin labori mi vidus interesan povon de la programoj kiun mi poste uzis por la muntado.
Dankon al ĉiuj pro via legado! Mi ankoraŭ planas fari kelkajn pliajn blogafiŝojn kiam la intervjuoj pretiĝas, do bonvolu daŭre kontroli la blogon!
Mi ĵus agordis la vekilon de mia telefono kaj ĝi tre malafable diris al mi ke mi devos vekiĝi post 4 horoj do mi devas jam ĉesi. Bonan nokton!
Gijom sukcese finregistris ĉion kion li volis kaj eĉ pli ol ni atendis. Tamen ni ne havas festeman humoron hodiaŭ ĉar la planoj por la lastaj tagoj ekiĝas krizo. Ni ne atendis ke miksumado postulus tiom da tempo kiom ĝi ja uzas kaj nun ŝajnas ke estos iom da streĉo por fini ĝin antaŭ la fino de la semajno. La soninĝeniero bezonas pli-malpli po 2 horoj por ĉiu peco kaj nur duono da la laboro jam estas farita. Ŝajnas nun iom naive ke ni antaŭe pensis ke ni eĉ povus fini la mastrumadon ĉi semajnfine.
Do tio signifas ke ni devas denove kolekti monon por okazigi la mastrumadon. Mi iom senpaciencas pri fine havi la albumon kaj nun oni devas atendi dum nekonate longa tempo.
La unuan tagon kiam ni alvenis en la studion, Gijom klarigis al la skipo ke mi devos flugi hodiaŭ. Ĉar ili estas tre afablaj kaj helpemaj, la soninĝeniero proponis ŝofori min al la flughaveno. Tio ne ŝajnis kiel malbona ideo tiam sed nun ke li estas iom pli premita ĝi ŝajnas kiel stulta malŝparo de tempo. Tamen ni ja estas en la mezo de la kamparo kaj estas neniu alia maniero por iri la Tuluzo krom taksio kiu ŝajne kostus €300. Nun evidentiĝas ke Gijom kaj mi estas tute ne sufiĉe organizemaj!
Krom tio, la semajno estis tre bona aventuro por mi kaj mi tre ĝuis ĝin. Ĝi malkovris al mi tute nekonatan mondon de muziko, mi havis multe da ŝancoj (eĉ devigoj!) por ekzerci mian francan kaj mi eĉ lernis mem iom pri kiel munti dum mi laboris pri la intervjuoj por Muzaiko. Mi uzas programon kiu ŝajne iom similas al la programo kiun la soninĝeniero uzas do ofte okazis ke vidante lin labori mi vidus interesan povon de la programoj kiun mi poste uzis por la muntado.
Dankon al ĉiuj pro via legado! Mi ankoraŭ planas fari kelkajn pliajn blogafiŝojn kiam la intervjuoj pretiĝas, do bonvolu daŭre kontroli la blogon!
Mi ĵus agordis la vekilon de mia telefono kaj ĝi tre malafable diris al mi ke mi devos vekiĝi post 4 horoj do mi devas jam ĉesi. Bonan nokton!
Saturday 22 September 2012
Ankaŭ na Stefan produktas vi!
Mi pardonpetas pro la mankanta afiŝo por hieraŭ. Mi alkutimiĝis al verki la artikolojn je la fino de la tago sed hieraŭ mi estis tiom laca ke mi simple ekdormis antaŭ mi povis malfermi la komputilon.
Dum la tago hieraŭ antaŭ mi dormis, Gijom kaj la soninĝeniero faris la necesajn ŝanĝojn al la aranĝo de la mikrofonoj por ke li povus samtempe kanti kaj pianludi. Ili metis tabulon farita el ‘rigida ŝaŭmo’ por sorbi la sonon inter la piano kaj la buŝo de Gijom. Li uzis tion por la kanto ‘La fabela rakonto de Dudu kaj la malafabla reĝo de Braĝujo’. En partoj de tiu kanto Gijom rakontas fabelon anstataŭ kanti kaj tio devas okazi samtempe kun la piano ĉar ĝi ne estas tiom fiksita kiel la kantaj partoj. La rezulto estas mojosa ĉar Gijom kvazaŭ aktoras kaj uzas apartan voĉon por ĉiu rolulo en la rakonto.
Ankaŭ hieraŭ la soninĝeniero komencis ‘miksi’ kelkajn kantojn. Mi fakte pensis ke li jam estis faranta tion dum la cetero de la registrado, sed ŝajne tio devas esti aparta paŝo por krei albumon. Laŭ mia kompreno li agordas la laŭtecon de la trakoj por ke la instrumento kaj la voĉo ĝuste sekvos la emocion de la kanto. Mi aŭdis la finan rezulton por unu el la kanto kaj Gijom demandis min pri mia opinio. Mi devas konfesi ke la ŝanĝoj estas iom tro subtila por miaj naivaj oreloj do mi nur povis diri ‘nu, jes, bele…’.
Hodiaŭ venis nova muzikisto por doni flutajn partojn al du el la kantoj. Li estas amiko de amiko de Gijom kiu bonŝance loĝas en Tuluzo. Vi povas aŭdi pri li en la intervjuo kiun ni faris hieraŭ kaj kiu estos ludata en Muzaiko ekde la 3a laŭ UTC. La du kantoj al kiuj li partoprenis estas tre emociaj kaj la fluto aldonas mojosan fantazian etoson. Mi aparte ŝatas la rezulton por la kanto ‘Eĉ se ne amen'’. Mi ne bone konis tiun kanton antaŭe kaj ĝi estas plena je sentoj. Mi preskaŭ ploris aŭskultante ĝin.
Mi registris peceton de la provludo per mia poŝtelefono. Jen ĝi!
La studio havas ĉiajn bonajn modernajn aparatojn por fari muzikon kaj komfortigi la muzikistojn. Ekzemple, jen estas bildo de teĥnika ilo por teni folion de muziko kiu nomiĝis ‘rezistilo’:
Por festi la finon de la tago la koramikino de Jérome faris la jenan foton de ni ĉiuj. De la maldesktro ĝis la dekstro, tiuj nomiĝas Neil (via raportanto), Guillaume (senhejmulo kiu invadis la studion kaj ne foriros), Stefan (la flutisto), Jérome (la posedanto de la studio kaj la tamburisto) kaj Jacques (la teĥnika sorĉisto).
Dum la tago hieraŭ antaŭ mi dormis, Gijom kaj la soninĝeniero faris la necesajn ŝanĝojn al la aranĝo de la mikrofonoj por ke li povus samtempe kanti kaj pianludi. Ili metis tabulon farita el ‘rigida ŝaŭmo’ por sorbi la sonon inter la piano kaj la buŝo de Gijom. Li uzis tion por la kanto ‘La fabela rakonto de Dudu kaj la malafabla reĝo de Braĝujo’. En partoj de tiu kanto Gijom rakontas fabelon anstataŭ kanti kaj tio devas okazi samtempe kun la piano ĉar ĝi ne estas tiom fiksita kiel la kantaj partoj. La rezulto estas mojosa ĉar Gijom kvazaŭ aktoras kaj uzas apartan voĉon por ĉiu rolulo en la rakonto.
Ankaŭ hieraŭ la soninĝeniero komencis ‘miksi’ kelkajn kantojn. Mi fakte pensis ke li jam estis faranta tion dum la cetero de la registrado, sed ŝajne tio devas esti aparta paŝo por krei albumon. Laŭ mia kompreno li agordas la laŭtecon de la trakoj por ke la instrumento kaj la voĉo ĝuste sekvos la emocion de la kanto. Mi aŭdis la finan rezulton por unu el la kanto kaj Gijom demandis min pri mia opinio. Mi devas konfesi ke la ŝanĝoj estas iom tro subtila por miaj naivaj oreloj do mi nur povis diri ‘nu, jes, bele…’.
Hodiaŭ venis nova muzikisto por doni flutajn partojn al du el la kantoj. Li estas amiko de amiko de Gijom kiu bonŝance loĝas en Tuluzo. Vi povas aŭdi pri li en la intervjuo kiun ni faris hieraŭ kaj kiu estos ludata en Muzaiko ekde la 3a laŭ UTC. La du kantoj al kiuj li partoprenis estas tre emociaj kaj la fluto aldonas mojosan fantazian etoson. Mi aparte ŝatas la rezulton por la kanto ‘Eĉ se ne amen'’. Mi ne bone konis tiun kanton antaŭe kaj ĝi estas plena je sentoj. Mi preskaŭ ploris aŭskultante ĝin.
Mi registris peceton de la provludo per mia poŝtelefono. Jen ĝi!
La studio havas ĉiajn bonajn modernajn aparatojn por fari muzikon kaj komfortigi la muzikistojn. Ekzemple, jen estas bildo de teĥnika ilo por teni folion de muziko kiu nomiĝis ‘rezistilo’:
Por festi la finon de la tago la koramikino de Jérome faris la jenan foton de ni ĉiuj. De la maldesktro ĝis la dekstro, tiuj nomiĝas Neil (via raportanto), Guillaume (senhejmulo kiu invadis la studion kaj ne foriros), Stefan (la flutisto), Jérome (la posedanto de la studio kaj la tamburisto) kaj Jacques (la teĥnika sorĉisto).
Thursday 20 September 2012
Intervjuo de la dua tago
Jen la intervjuo kiun ni faris por Muzaiko dum la dua tago. Ĝi ankoraŭ estos aŭdebla ankaŭ ĉe Muzaiko ĝis la 3a matene laŭ UTC.
Helpo petita de preĝejo
Hodiaŭ okazis du ekskursoj for de la studio. La unua estis ĉar la manĝaĵo kiun ni aĉetis la unuan tagon elĉerpiĝis kaj ni devis restoki ĝin. Ial mi estas la kuiristo por ĉiuj 5 homoj en la domoj kvankam mi sendube estas la nura homo kiu ne scipovas kuiri. Tial la pladoj estas iom fuŝe planitaj kaj ni ne sukcesis aĉeti sufiĉe por la tuta semajno.
La dua kaj pli interesa ekskurso estis al la loka preĝejo. Ni iris tien por plibonigi la kanton ‘La Plej Granda’ sed ne per preĝoj. Kiam Gijom estis registranta tiun kanton li aŭdis la sonon de la proksimaj sonoriloj de tiu preĝejo kaj li fakte pensis ke tiu sono tre taŭgas por la kanto. Tial li volis registri la sonon por vere inkluzivi ĝin en la muziko. Posttagmeze ni veturis tien en la aŭto de Jérome kun mia registrilo kiun mi uzas por la intervjuoj. Ni trovis bonan lokon ĉirkaŭita de muroj apud la enirejo de la preĝejo kaj lasis la registrilon tie. Ĝi bonŝance tre bone kaptis la sonoron kaj la sono ja nun estas en la kanto. La aldono estas iomete subtila sed ĝi ja aldonas interesan aludon al la impono de eklezioj. Ĝi ankaŭ estas tre bona memoraĵo de la studio.
Ĵus apud la preĝejo estas impona statuo de Jesuo sur kruco. Afîsita al tio estas ŝildo kiu ŝajne diras ke la statuo konstruîgis en la jaro 1887. Sendube kiel esperantisto tiu jaro estas jam konata al vi! Mi traktas tion kiel pruvo ke tiu sono estas destinita por inkluziviĝi en esperanta kanto.
Ŝajne la ritmo de la laboro nun estas ke oni registros po 3 kantojn ĉiutage. Tio daŭris hodiaŭ sed ankaŭ Gijom registris la francajn versiojn de 2 el la kantoj. Vi povos aŭskulti la pensojn de Gijom pri tio en la intervjuo kiun ni ĵus faris kiam ĝi elsendiĝas ĉe Muzaiko vendrede.
Mia plej ŝatata kanto el tiuj kiuj registriĝis hodiaŭ estas ‘La Nereĝojigeblulo’. La registrita versio sonas iom malsama ol la versio kiun mi konas de koncertoj. Gijom havas tre interesan parolmanieron dum li kantas kaj li tre bone regas sian voĉon. La rezulto estas tre bela!
Jam estas malfrue ĉi tie kaj mi ekdormas skribante do mi lasos vin nun ĝis morgaŭ. Bonan nokton!
La dua kaj pli interesa ekskurso estis al la loka preĝejo. Ni iris tien por plibonigi la kanton ‘La Plej Granda’ sed ne per preĝoj. Kiam Gijom estis registranta tiun kanton li aŭdis la sonon de la proksimaj sonoriloj de tiu preĝejo kaj li fakte pensis ke tiu sono tre taŭgas por la kanto. Tial li volis registri la sonon por vere inkluzivi ĝin en la muziko. Posttagmeze ni veturis tien en la aŭto de Jérome kun mia registrilo kiun mi uzas por la intervjuoj. Ni trovis bonan lokon ĉirkaŭita de muroj apud la enirejo de la preĝejo kaj lasis la registrilon tie. Ĝi bonŝance tre bone kaptis la sonoron kaj la sono ja nun estas en la kanto. La aldono estas iomete subtila sed ĝi ja aldonas interesan aludon al la impono de eklezioj. Ĝi ankaŭ estas tre bona memoraĵo de la studio.
 |
| Mi portanta la registrilon kaj preta por kapti la sonoron |
Ĵus apud la preĝejo estas impona statuo de Jesuo sur kruco. Afîsita al tio estas ŝildo kiu ŝajne diras ke la statuo konstruîgis en la jaro 1887. Sendube kiel esperantisto tiu jaro estas jam konata al vi! Mi traktas tion kiel pruvo ke tiu sono estas destinita por inkluziviĝi en esperanta kanto.
Ŝajne la ritmo de la laboro nun estas ke oni registros po 3 kantojn ĉiutage. Tio daŭris hodiaŭ sed ankaŭ Gijom registris la francajn versiojn de 2 el la kantoj. Vi povos aŭskulti la pensojn de Gijom pri tio en la intervjuo kiun ni ĵus faris kiam ĝi elsendiĝas ĉe Muzaiko vendrede.
Mia plej ŝatata kanto el tiuj kiuj registriĝis hodiaŭ estas ‘La Nereĝojigeblulo’. La registrita versio sonas iom malsama ol la versio kiun mi konas de koncertoj. Gijom havas tre interesan parolmanieron dum li kantas kaj li tre bone regas sian voĉon. La rezulto estas tre bela!
Jam estas malfrue ĉi tie kaj mi ekdormas skribante do mi lasos vin nun ĝis morgaŭ. Bonan nokton!
Intervjuo pri la unua tago
Hodiaŭ en Muzaiko kaj ĉi tie aŭdeblas la dua intervjuo kun Gijom kiu okazis lundon. Estas tre interese kompari la unuajn du intervjuojn ĉar ĉiu estas multe pli pozitiva post la komenca sukceso!
Wednesday 19 September 2012
Daŭripova progreso
La rapida progreso de hieraŭ daŭris hodiaŭ kaj Gijom sukcesis registri 3 pliajn kantojn. Kune kun la 3 de hieraŭ jam estas 6 kantoj registritaj kaj miksitaj. La originala espero estis ke ni povos maksimume registri 10 kantojn, sed je ĉi tiu rapideco verŝajne eblos registri eĉ pli ol tio!
Gijom proponis registri francajn versiojn de kelkaj el la kantoj por uzi iom da la ŝpara tempo. Li rakontis al mi ke ‘La Postrompiĝa Temp'’ estis originala en la franca sed li tradukis kaj adaptis ĝin al la esperanta versio. Li klarigis ke la franca versio kvazaŭ priskribas alian fazon de la tempo post rompiĝo kaj tiel ili ambaŭ akordas kune por montri pli pri tia sperto. Mi antaŭĝuas tiun version kaj ĝi estas bona instigo por pli rapide lerni la francan por ke mi povos kompreni ĝin!
Unu el la kantoj registritaj hodiaŭ estas ‘La Plej Granda’ kiu estas tre vigla kaj petolema kanto. Mi estis for dum la registrado muntante la intervjuon kiun ni faris hieraŭ do mi nur alvenis ĉe la fino por aŭdi la preskaŭ finitan version. Aŭskultinte ĝin, mi pensis ke ĝi vere bezonas ion pli ol nur la voĉo kaj la piano. Ŝajne la soninĝeniero kaj Gijom ankaŭ pensis same ĉar ili estis jam planinta ke Jérome venos por registri trakon kun tamburo. Jérome estas la posedanto de la studio sed bonŝance li ankaŭ estas muzikisto. Post kelkaj provludoj por lerni la kanton, li faris tre bonan rezulton kaj mi tre ŝatas la finan mikson. Mi pensas ke tiu kanto eĉ povus esti bone dancebla en diskejo do mi antaŭĝuas danci al tio en iama JES.
Mi lernas multon pri la procedo por fari albumon. Ĝi estas multe pli komplika ol kiom mi pensis antaŭe! Estas tri ĉefaj partoj de krei la sonon :- la registrado, la miksado kaj la mastrumado. Gijom unue nur planis fari la registradon kaj la miksadon dum ĉi tiu semajno kaj poste pensi pri kiel fari la mastrumadon, eble petante pli da mono. Tamen ĉar ni havas iom pli da tempo ol kiom ni atendis, estas nova plano ke la soninĝeniero de ĉi tie povas jam fari la mastrumadon je la lasta tago.
Mastrumado estas tuta nova koncepto al mi. Laŭ mia (eble fuŝa) kompreno, la ideo estas ke oni ĝuste ekvilibrigas la frekvencojn kiuj aperas en la muziko por ke la tuta spektro sonas bone. Tamen, oni devas fari tion por unu elektita de aparato. Ekzemple, se oni aŭskultas muzikon per orelaŭdiloj povas esti ke la basa parto ne sufiĉe aŭdeblas. Tial kiam oni mastrumas por orelaŭdiloj oni povas plilaŭtigi la basan parton. Sed se oni poste ludas tion ĉe grandaj aŭdiloj, ĝi sonos tute fuŝa.
Nu, por fini la hodiaŭan raporton, jen estas bildo de granda akrido kiu venis en la studion por aŭskulti (eble) la muzikon. La sudo de Francio ŝajnas kiel tute alia mondo kaj ĉiu insekto estas duoble pli granda ol tiuj kiujn mi konas. Mi iom timis ke ĉi tiu verdulo malagordigus la regilojn!
Gijom proponis registri francajn versiojn de kelkaj el la kantoj por uzi iom da la ŝpara tempo. Li rakontis al mi ke ‘La Postrompiĝa Temp'’ estis originala en la franca sed li tradukis kaj adaptis ĝin al la esperanta versio. Li klarigis ke la franca versio kvazaŭ priskribas alian fazon de la tempo post rompiĝo kaj tiel ili ambaŭ akordas kune por montri pli pri tia sperto. Mi antaŭĝuas tiun version kaj ĝi estas bona instigo por pli rapide lerni la francan por ke mi povos kompreni ĝin!
Unu el la kantoj registritaj hodiaŭ estas ‘La Plej Granda’ kiu estas tre vigla kaj petolema kanto. Mi estis for dum la registrado muntante la intervjuon kiun ni faris hieraŭ do mi nur alvenis ĉe la fino por aŭdi la preskaŭ finitan version. Aŭskultinte ĝin, mi pensis ke ĝi vere bezonas ion pli ol nur la voĉo kaj la piano. Ŝajne la soninĝeniero kaj Gijom ankaŭ pensis same ĉar ili estis jam planinta ke Jérome venos por registri trakon kun tamburo. Jérome estas la posedanto de la studio sed bonŝance li ankaŭ estas muzikisto. Post kelkaj provludoj por lerni la kanton, li faris tre bonan rezulton kaj mi tre ŝatas la finan mikson. Mi pensas ke tiu kanto eĉ povus esti bone dancebla en diskejo do mi antaŭĝuas danci al tio en iama JES.
 | |||||
| Jérome ludanta la tamburojn en la fora angulo de la studio |
Mi lernas multon pri la procedo por fari albumon. Ĝi estas multe pli komplika ol kiom mi pensis antaŭe! Estas tri ĉefaj partoj de krei la sonon :- la registrado, la miksado kaj la mastrumado. Gijom unue nur planis fari la registradon kaj la miksadon dum ĉi tiu semajno kaj poste pensi pri kiel fari la mastrumadon, eble petante pli da mono. Tamen ĉar ni havas iom pli da tempo ol kiom ni atendis, estas nova plano ke la soninĝeniero de ĉi tie povas jam fari la mastrumadon je la lasta tago.
Mastrumado estas tuta nova koncepto al mi. Laŭ mia (eble fuŝa) kompreno, la ideo estas ke oni ĝuste ekvilibrigas la frekvencojn kiuj aperas en la muziko por ke la tuta spektro sonas bone. Tamen, oni devas fari tion por unu elektita de aparato. Ekzemple, se oni aŭskultas muzikon per orelaŭdiloj povas esti ke la basa parto ne sufiĉe aŭdeblas. Tial kiam oni mastrumas por orelaŭdiloj oni povas plilaŭtigi la basan parton. Sed se oni poste ludas tion ĉe grandaj aŭdiloj, ĝi sonos tute fuŝa.
Nu, por fini la hodiaŭan raporton, jen estas bildo de granda akrido kiu venis en la studion por aŭskulti (eble) la muzikon. La sudo de Francio ŝajnas kiel tute alia mondo kaj ĉiu insekto estas duoble pli granda ol tiuj kiujn mi konas. Mi iom timis ke ĉi tiu verdulo malagordigus la regilojn!
Tuesday 18 September 2012
Intervjuo kun Gijom kaj JoMo
Hodiaŭ la intervjuo kiun ni faris kun Gijom kaj JoMo estas aŭdebla ĉe Muzaiko, do nepre aŭskultu jam! Se vi tro malpaciencas por atendi la sekvan ludadon ĉe Muzaiko, vi ankaŭ povas aŭskulti ĝin rekte ĉe ĉi tiu blogo.
Monday 17 September 2012
Bona komenco
Nu, ni finfine estas en la studio. Mi nun konscias ke fakte la studio ne vere estas en Tuluzo sed ĝi estas en la iom fora vilaĝo Montcabrier. Ĝi estas en la mezo de la kamparo kaj la ĉirkaŭaĵoj estas tute silentaj. Tute ne eblas distriĝi do ĝi estas tre bona loko por labori.
Estas unu soninĝinerio kiu laboras plentempe kun Gijom. Ankaŭ estas alia homo kiu ŝajne estras la studion. Ili estas tre afablaj kaj helpemaj. Aŭ almenaŭ mi kredas tion sed ili parolas nur la francan do mi devas konfesi ke mi ne tute komprenas kio okazas.
Estas belega granda piano en la studio kaj ĝi faras tre belan sonon. Ĝi estas duone senvestita kaj ĉirkaŭita de mikrofonoj kiel scienca projekto.
Gijom komencis tuj per registri la kanton ‘Viaj Bukloj’. Li faris ĝin en du partoj, unue la pianan kaj poste la voĉan. Bonŝance oni permesis min sidi en la ĉambro dum li registris do mi povis filmi parton. Vi povas vidi ĝin en la jena filmo, sed tamen komprenu ke mia kamerao ne sufiĉe bona reproduktas la belan sonon!
Ŝajne li jam pli-malpli finregistris tiun unuan kanton kaj Gijom nun estas registranta la sekvan - ‘Postrompiĝa temp'’.
Hieraŭ survoje al studio ni tranoktis ĉe alia fama esperantista artisto JoMo. Li tre afable gastigis nin, donis konsilon al Gijom kaj eĉ faris intervjuon kun ni triope. Vi povos aŭskulti la intervjuon morgaŭ ĉe Muzaiko aŭ poste ĉe ĉi tiu blogo.
Estas unu soninĝinerio kiu laboras plentempe kun Gijom. Ankaŭ estas alia homo kiu ŝajne estras la studion. Ili estas tre afablaj kaj helpemaj. Aŭ almenaŭ mi kredas tion sed ili parolas nur la francan do mi devas konfesi ke mi ne tute komprenas kio okazas.
Estas belega granda piano en la studio kaj ĝi faras tre belan sonon. Ĝi estas duone senvestita kaj ĉirkaŭita de mikrofonoj kiel scienca projekto.
Gijom komencis tuj per registri la kanton ‘Viaj Bukloj’. Li faris ĝin en du partoj, unue la pianan kaj poste la voĉan. Bonŝance oni permesis min sidi en la ĉambro dum li registris do mi povis filmi parton. Vi povas vidi ĝin en la jena filmo, sed tamen komprenu ke mia kamerao ne sufiĉe bona reproduktas la belan sonon!
Ŝajne li jam pli-malpli finregistris tiun unuan kanton kaj Gijom nun estas registranta la sekvan - ‘Postrompiĝa temp'’.
Hieraŭ survoje al studio ni tranoktis ĉe alia fama esperantista artisto JoMo. Li tre afable gastigis nin, donis konsilon al Gijom kaj eĉ faris intervjuon kun ni triope. Vi povos aŭskulti la intervjuon morgaŭ ĉe Muzaiko aŭ poste ĉe ĉi tiu blogo.
Thursday 30 August 2012
Bonvenon!
Mi estas Neil Roberts, unu el la ‘produktantoj’ en la projekto MiProVi. MiProVi estas internacia projekto kiu kolektas monon de interesiĝitoj kaj donacas ĝin al muzikaj projektoj. Per tio ni povas fari paŝon por ŝanĝi la aktualan muziksistemon kiu tro dependas de muzikeldonejoj kaj de fizikaj diskoj. La projekto estas kuna laboro kaj ĉiu ajn rajtas iĝi produktanto kaj helpi nin.
Dum la semajno de la 17a ĝis la 22a de septembro 2012 en Tuluzo okazos la unua mejloŝtono de tiu projekto. Gijom' Armide registros sian unuan albumon uzante la unuan kolekton de mono el la projekto. Mi estos tie dum la tuta semajno kaj per tiu ĉi blogo mi intencas raporti la progreson al la aliaj produktantoj kaj ĉiu interesato. Mi portos mian sonregistrilon kaj filmkameraon kaj tiel mi povos afiŝi videblan kaj aŭdeblan novaĵon de la registrado ĉiutage.
Do, ĝis tre baldaŭ el Tuluzo!
Subscribe to:
Posts (Atom)